تأثیر روش فعال حل مسئله بر تعارضات زناشویی در شهر یاسوج

چکیده زمینه و هدف: تعارض زناشویی نوعی فقدان توافق مداوم و معنی دار بین دو همسر است که پیامدهای ناگواری را برای زوجین و خانواده ها ایجاد می کند و زمینه فروپاشی خانواده را به وجود می آورد. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر روش فعال حل مسئله بر تعارضات زناشویی در شهر یاسوج بود. روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی از همسران دارای تعارض در شهر یاسوج که به مرکز مشاوره خانواده یاسوج مراجعه کرده بودند، تعداد نمونه 40 نفر(20 زوج) به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و به دو گروه مساوی مورد و شاهد تقسیم شدند. برای افراد گروه مورد 6 جلسه 45 دقیقه ای حل مسئله برگزار شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه تعارضات زناشویی بود. برای تحلیل معنی دار بودن تفاوت میانگین ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری(مانوا) استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات تعارض زناشویی گروه مورد(4/104)، کمتر از میانگین گروه شاهد(14/119) بود، هم چنین در سایر مقیاس های فرعی (همکاری، رابطه جنسی، واکنش هیجانی، حمایت فرزندان، رابطه با خویشان خود، رابطه با خویشان همسر و امور مالی) میانگین نمرات تعارض گروه مورد کمتر ازمیانگین گروه شاهد بود(01/0p<). نتیجه گیری: آموزش به شیوه حل مسئله باعث کاهش تعارضات زناشویی در زوج ها می شود. در شیوه حل مسئله، با شناخت و بررسی دقیق اختلافات، شیوه های رویارویی و کنترل تعارضات در نظر گرفته می شود و در نهایت عملی ترین و کارآمدترین راه حل، انتخاب و اجرا می گردد. واژه های کلیدی: روش فعال، حل مسئله، تعارضات زناشویی